(அர்த்தமுள்ள வாழ்விற்காக) பகவத்கீதையிலிருந்து
அவசியம் தெரிந்துகொள்ளவேண்டிய ஆழமான சாரம்
www.booksofsrilaprabhupada.com
booksofsrilaprabhupada@gmail.com
___________
இவ்வாறு குழப்பமடைந்த சக்திவாய்ந்த போர் வீரனான அர்ஜுனன் முழுமுதற்கடவுளிடம் சீடனாக சரணடைந்தான். அதன்பிறகு, முழுமுதற்கடவுள் அநித்ய பௌதீக உடலிற்கும் நித்ய உயிர்வாழி-ஜீவாத்மாவிற்கும் உள்ள அடிப்படை வேறுபாடுகளைப்பற்றி போதிக்கத்தொடங்கினார், இதனையடுத்து நித்ய உயிர்வாழி-ஜீவாத்மா (ஓருடலிலிருந்து மற்றொன்றிற்கு) உடல்மாற்றம் பெரும் செயல்முறையைப்பற்றியும், விதிக்கப்பட்ட கடமைகள் ரூபத்தில் செய்யும் தன்னலமற்ற தொண்டைப்பற்றியும் (பரமனின் திருப்த்திக்காக) மேலும் தன்னை உணர்ந்த மனிதனின் பண்பைப்பற்றியும் முழுமுதற்கடவுள் விவரித்தார்.
ப.கீ 2.1 சஞ்சயன் கூறினான் இவ்வாறு, அர்ஜுனன் கருணையினால் பீடிக்கப்பட்டு, அவனது கண்களில் நீர் நிரம்பி மனம் ஆழ்ந்த கவலையில் மூழ்கியதைப்பார்த்து மதுசூதனர் (கிருஷ்ணர்) பின்வருமாறு பேசினார்.
ப.கீ 2.2, 3 முழுமுதற்கடவுள் கூறினார்: அர்ஜுனனே! மிக நெருக்கடியான இச்சூழ்நிலையில் இப்புலம்பல்கள் உனக்கு எங்கிருந்து வந்தன? வாழ்கையின் நோக்கத்தை அறிந்த ஒருவனுக்கு இது பொருந்துவதோ அல்லது; உன்னத இலக்கிற்கு உன்னை ஏற்றம் பெறச்செய்வதோ இல்லை இது இகழ்வையே கொடுக்கும்.
ப.கீ 2.4 – 5. மதுசூதனரே! நான் எவ்வாறு எனது வந்தனைக்குரிய பீஷ்மரையும், துரோணாச்சாரியரையும் எனது அம்புகளால் எதிர்தாக்குதல் செய்வேன்? அவர்களது வாழ்க்கையை அழித்து நான் வாழ்வதைகாட்டிலும் பிச்சையெடுத்து வாழ்வதே மேல். பௌதிக ஆதாயத்திற்காக அவர்கள் ஏங்குபவர்களாக இருந்தபோதிலும் நமக்கு அவர்கள் மேன்மையானவர்களே. அவர்கள் கொலைசெய்யப்படுவார்களெனில், நாம் அனுபவிப்பதனைத்தும் ரத்தக்கரை படிந்ததாகவேயிருக்கும்.
- (முற்செயல்களின் வினைகளிலிருந்து) கிடைக்கப்பெற்ற ஒருவனின் உணர்வுநிலைக்கேற்ப அவன் ஒரு குறிப்பிட்ட வகையான பௌதிக உடலைப்பெற்று ஒரு குறிப்பிட்ட வகையான விதிக்கப்பட்ட கடமையில் அவன் நாட்டம் கொள்கின்றான், இவைகள் பிராமணர் (அறிவாளியினர் வகுப்பு), க்ஷத்ரியர் (ஆட்சியாளர் வகுப்பு), வைசியர் (உற்பத்தியாளர் வகுப்பு) அல்லது சூத்திரர் (பணியாளர் வகுப்பு) ஆகும். [குறிப்பு: நவீன கலாச்சாரத்தின்படி மருத்துவர், பொறியாளர், உழவர், ஆசிரியர், நிர்வாகி, போர்வீரர், வக்கீல், தொழிலாளி, முதலியன. விளக்கமான புரிதலுக்காக தயவுசெய்து முடிவுரையைப்பார்க்கவும்.] இவ்விதிக்கப்பட்ட கடமைகளை இருதய தூய்மையுடன் எந்த ஒரு கவனக்குறைவில்லாமலும் எந்த ஒரு கீழ்த்தரமான நோக்கமில்லாமலும் (பரமபுருஷ பகவானை மையப்படுத்தி) செய்யப்படும்போது, ஒருவன் எவ்வித பாவத்தாலும் ஒருபோதும் தீண்டப்படமாட்டான்; மாறாக, அவன் பரிபூரணத்தை நோக்கி முன்னேற்றமடைவான்.
1
ப.கீ 2.6 – 7. கிருஷ்ணரே! இவைகளில் எது மேன்மையானது என்று என்னால் புரிந்துகொள்ளயிலவில்லை – அவர்களை வெல்வதா? அல்லது அவர்களால் வெல்லப்படுவதா? எனது குறுகிய மனப்பான்மையின் பலவீனத்தினால் நான் முழுமையாக எனது விதிக்கப்பட்ட கடமைகளில் குழப்பமடைந்துள்ளேன் மற்றும் நான் முழுமையாக எனது மனதிடத்தை இழந்துவிட்டேன். இத்தகைய நிலையில், எது எனக்கு நிச்சயமாக சிறந்தது என்று உங்களை கேட்கின்றேன் மற்றும் உங்களிடம் முழுமையான அடைக்கலம் பெற்ற சீடனாக நான் சரணடைகின்றேன். தயவுசெய்து எனக்கு எடுத்துரையுங்கள்.
ப.கீ 2.8. புலன்களை பலவீனமாக்குகின்ற இத்துயரத்தை அகற்றுவது எப்படியென்று எனக்கு தெரியவில்லை மேலும் தேவர்களைப்போல வளம்பெற்ற மற்றும் விரோதிகளற்ற ராஜ்ஜியத்தை நான் வென்றாலும் கூட இதை என்னால் அகற்றயியலாது.
ப.கீ 2.9 – 10. குடாகேசன் (அர்ஜுனன்) இவ்வாறு கூறி “கோவிந்தரே! நான் போரிட மாட்டேன்” என்று கூறி மௌனமானான். அப்பொழுது இருதரப்பு சேனைகளுக்கு மத்தியில் புன்னகைத்தவாரே முழுமுதற்கடவுள் துயரத்தால் பீடிக்கப்பட்டிருந்த அர்ஜுனனிடம் பின்வருமாறு கூறினார்.
ப.கீ 2.11. முழுமுதற்கடவுள் கூறினார், கற்றறிந்தவனை போல நீ பேசினாலும் துயரப்படவேண்டாதவற்றிற்காக புலம்புகின்றாய். ஒரு அறிஞனோ வாழ்பவர்களுக்காகவோ இறந்தவர்களுக்காகவோ புலம்புவதில்லை.
ப.கீ 2.12. நிச்சயமாக,, நானோ நீயோ அல்லது இம்மன்னர்களோ இல்லாமல் இருந்த காலமுமில்லை, எதிர்காலத்திலும் நாம் இல்லாமல் இருக்கப்போவதுமில்லை.
- உயிர்வாழி-ஜீவாத்மாவானது ஒருபோதும் இறப்பதில்லை; ஜடவுடல் மட்டுமே மீண்டும் மீண்டும் பிறப்பெடுத்து இறக்கின்றது.
ப.கீ 2.13. (உடலையடைந்த-கட்டுண்ட-பந்தப்பட்ட) உயிர்வாழி-ஜீவாத்மா எவ்வாறு தற்போதைய உடலில் குழந்தைப்பருவத்திலிருந்து இளமைக்கும் மற்றும் முதுமைக்கும் தொடர்ந்து மாற்றம்பெறுகின்றதோ, அதேபோல் அது இறப்பின் போது வேறொரு உடலுக்கு மாற்றம்பெறுகின்றது. ஒரு அறிஞனோ இத்தகைய மாற்றத்தினால் குழப்பமடைவதில்லை.
ப.கீ 2.14. (முற்செயல்களின் வினைகளின் காரணத்தினால்) தோன்றும் இன்பமும் துன்பமும் கோடைகாலமும் மற்றும் குளிர்காலமும் தோன்றி மறைவதை போன்றதே, கௌந்தேயனே. இவைகளை புலன்களின் உணர்வினாலேயே அனுபவப்படப்படுகின்றன, பார்த்தனே. இவற்றால் நீ பாதிக்கப்படாமல் இதை பொறுத்துக்கொள்ள கற்றுக்கொள்ளவேண்டும்,
- முற்செயல்களின் வினைகளைப்பற்றி ஒரு நல்ல விஷயம் என்னவென்றால் அவைகள் (இப்பிறப்பில்) விதிக்கப்பட்ட கடமைகள் ரூபத்தில் தோன்றுகின்றன. எனவே,, நமது வாழ்வை தூயப்படுத்துவதற்காக அவைகளை ஆழ்ந்த கவனத்துடன் செய்வதவசியம். இல்லையேல், நமது முற்செயல்களின் வினைகளிலிருந்து (முதலைவாய்பிடியிலிருந்து) விடுபடுவது அவ்வளவு சுலபமானதல்ல.
2
ப.கீ 2.16 – 22 – பழைய ஆடையை கைவிட்டுவிட்டு எவ்வாறு ஒரு மனிதன் புதிய ஆடையை உடுத்துகின்றானோ, அதைப்போல கட்டுண்ட-பந்தப்பட்ட உயிர்வாழி-ஜீவாத்மா தற்போதைய உடலை கைவிட்டுவிட்டு புதிய உடலை ஏற்கின்றது.
- கட்டுண்ட-பந்தப்பட்ட உயிர்வாழி-ஜீவாத்மாவை பரிபூரணத்தை அடையும் வரை அடுத்தடுத்து தற்காலிக பௌதிக உடலை ஏற்குமாறு வலுக்கட்டாயப்படுத்தப்படுகின்றது. அது பரிபூரணத்தை அடைந்தபிறகு தனது மூல வீட்டிற்கு அதாவது ஆன்மீக உலகிற்கு திரும்பச்செல்கின்றது. [குறிப்பு: நாம் தற்பொழுது வாழ்கின்ற பௌதிக உலகமானது ஒரு கல்விக்கூடம் போன்றதாகும். இது நமது செயல்கள் மற்றும் அதன் வினைகளின்படி திரும்பத்திரும்ப பிறப்பு- இறப்பின் வழிமுறையின் மூலமாக நமக்கு பாடம் கற்பிக்கின்றது. எனவே, இப்பௌதிக உலகம் மிருத்யு-லோகம் என்றழைக்கப்படுகின்றது,]
ப.கீ 2.23 – 36. நீ க்ஷத்ரியன் என்ற முறையில் உன்னுடைய குறிப்பிட்ட கடமையை கருத்தில் கொண்டு அதர்மத்தை எதிர்த்து போர்புரிவதைவிட சிறந்த வேறெந்தவொரு கடமையும் உனக்கில்லை. போர்புரிதலெனும் உன்னுடைய விதிக்கப்பட்ட கடமையை நீ செய்யத்தவறினால் நிச்சயமாக உனக்கு பாவமே வந்துசேரும். உனது அபகீர்த்தியைப்பற்றி எப்போதும் பொதுமக்கள் பேசுவார்கள் மேலும் மரியாதைக்குரிய ஒரு மனிதனுக்கு அவமானம் மரணத்தைவிடக்கொடியதாகும். உனது பெயரிலும் புகழிலும் மிகுந்த மதிப்பும் மரியாதையும் கொண்டிருந்த மாபெரும் போர்வீரர்கள் நீ பயந்து போர்க்களத்தை விட்டுச்சென்றுவிட்டதாக எண்ணுவர். இதைவிட துக்ககரமானது எதுவாக இருக்க முடியும்?
ப.கீ 2.37 – 38. ஒன்று பெருமிதத்தக்க மரணத்தையடைந்து நீ உயர்நிலை அடைவாயாக அல்லது போரில் வெற்றிகண்டு நீ ராஜ்ஜியத்தை அடைவாயாக, கௌந்தேயனே. ஆகவே, நீ முழு திடமனதுடன் மகிழ்ச்சி மற்றும் துக்கம், லாபம் மற்றும் நஷ்டம், வெற்றி மற்றும் தோல்வி ஆகியவற்றை பொருட்படுத்தாமல் எழுந்துநின்று போர்புரிவாயாக – இவ்வாறு நீ செய்தாயெனில் என்றென்றும் பாவத்தால் தீண்டபடமாட்டாய்.
ப.கீ 2.39. பார்த்தனே, நான் இதுவரை சாங்கிய யோகத்தின் அதாவது செயல்களின் பகுப்பாய்வின் கோணத்தில் உனக்கு விளக்கினேன். நான் இப்பொழுதிலிருந்து செயல்களின் பலன்களில் எந்த ஒரு ஆசையுமின்றி செயலாற்றுவதின் கோணத்தில் உனக்கு விளக்கப்போகின்றேன்.
ப.கீ 2.40, 41 இத்தூய பக்தித்தொண்டின் பாதையில், அர்ஜுனனே, நஷ்டமோ அல்லது குறைதலோ எதுவுமில்லை மற்றும் சிறிதளவு முன்னேற்றமும் ஒருவனை பௌதீக-வாழ்க்கையின் மிகப்பெரிய பயத்திலிருந்து காப்பாற்றும்.
3
ப.கீ 2.42 – 44. எவர்களுடைய மனம் புலன்-இன்பத்திலும் ஸ்வர்க்கிய-ஐஸ்வர்யத்திலும் ஆழ்ந்த பற்றுதல் கொண்டுள்ளதோ, அவர்களுக்கு தூய பக்தித்தொண்டிற்கான திடவுறுதி ஏற்படுவதில்லை. [குறிப்பு: ஒருவன் தனது விதிக்கப்பட்ட கடமைகளை எந்த ஒரு கவனக்குறைவில்லாமலும் எந்த ஒரு கீழ்த்தரமான நோக்கமில்லாமலும் (பரமபுருஷ பகவானை மையப்படுத்தி) செய்தானெனில் அது நாளடைவில் கடவுள்-அன்பிற்கு ஏற்றம்பெறச்செய்யும் இதுவே உண்மையில் தூய பக்தித்தொண்டிற்கான மார்கமாகும். – ஸ்ரீல பக்திவினோத் தாகூரின் ரசிகரஞ்சனிலிருந்து]
ப.கீ 2.45, 46. வேதங்கள், பொதுவாக, பௌதிக-இயற்கையின் முக்குணங்களின் விஷயங்களைப்பற்றி (அதாவது செயல் மற்றும் அதன் வினைகளின் விஷயங்களைப்பற்றி) விவரிக்கின்றன, அர்ஜுனனே; இந்நிலையைக்கடந்து தூய பக்தித்தொண்டில் எப்போதும் நீ நிலைபெறுவாயாக. எப்போதும் இருமைகளிலிருந்தும் (லாபம் மற்றும் தற்காப்பு போன்ற) கவலைகளிலிருந்தும் விடுபட்டு தன்னில் நிலை பெறுவாயாக.
- பௌதிக-இயற்கையின் முக்குணங்கள் வேறொன்றுமில்லை, நம்மை ஆட்சிமை செய்யும் ஒரு சக்தியாகும், அது நமது வாழ்கையின் ஒவ்வொரு அடியிலும் (நமது முற்செயல்களின் வினைகளின்படி) நம்மை கட்டுப்படுத்தி ஆட்சிமை செய்யும். பௌதிக-இயற்கையின் முக்குணங்களின் கட்டுப்பாட்டிற்குள் நாம் புரிகின்ற ஒவ்வொரு செயலும், நமது உணர்வுநிலையை நிர்ணயிக்கின்றது. இறுதியில் இறப்பின் போது நாம் என்ன உணர்வுநிலையைப்பெற்றிருப்போமோ அதற்கேற்ப நமக்கு அடுத்த பௌதிகவுடல் கிடைக்கப்பெறுகின்றது அது உயர்ந்த அல்லது தாழ்ந்த மனிதப்பிறவியாக இருக்கலாம் அல்லது 84 லட்சம் வகையான உயிரினங்களில் ஏதேனும் ஒரு பிறவியாகவும் இருக்கலாம். [பத்ம புராணத்தில் 84 லட்சம் வகைகளான பௌதிகவுடல்கள் இருப்பதாக தெளிவாக குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது, இதில் 9 லட்சம் வகையான நீர்வாழி உடல்களும், 11 லட்சம் வகையான புழு-பூச்சி உடல்களும், 20 லட்சம் வகையான மரம்-செடி உடல்களும், 10 லட்சம் வகையான பறவை உடல்களும், 30 லட்சம் வகையான மிருக உடல்களும் மற்றும் 4 லட்சம் வகையான மனித உடல்களும் உள்ளன.
ப.கீ 2.47. உனது விதிக்கப்பட்ட கடமைகளை செய்யமட்டுமே, அர்ஜுனனே, உனக்கு சிறப்புரிமையுண்டு, ஆனால் உனது உழைப்பினால் கிடைக்கப்பெரும் பலன்களை அனுபவிக்க சிறப்புரிமையில்லை (அவற்றை உனது தேவைகளுக்காக மட்டுமே உபயோகிக்கலாமே தவிர; புலன் இன்பத்திற்காக அல்ல). ஒருபோதும் உனது உழைப்பினால் கிடைக்கப்பெரும் பலன்களின் மீது எந்த ஒரு பற்றுதலையும் வளர்த்துக்கொள்ளாதே ஏனெனில் அது (உனது முற்செயல்களின் வினைகளின்படி) பௌதீக-இயற்கையின் முக்குணங்களால் கடுமையாக கட்டுப்படுத்தப்படுகின்றது. மேலும், ஒருபோதும் உனது விதிக்கப்பட்ட கடமைகளை செய்யாமலிருக்க எந்த ஒரு பற்றுதலையும் வளர்த்துக்கொள்ளாதே.
- கட்டுண்ட-பந்தப்பட்ட உயிர்வாழி-ஜீவாத்மா பொய்யகங்காரத்தின் தாக்கத்தினால் குழப்பமடைந்து, தாங்களே தனது செயல்களின் கர்த்தாவென்றெண்ணுகின்றது ஆனால் உண்மையில் அவைகள் பௌதீக இயற்கையின் முக்குணங்களால் செயல்படுத்தப்படுகின்றன (அவனது முற்செயல்களின் வினைகளின்படி (ப.கீ.3.27)
4
ப.கீ 2.48 – 53. உனது விதிக்கப்பட்ட கடமைகளை அர்ப்பணிப்பு-பாவனையுடன், தனஞ்செயனே, எந்த ஒரு கவனக்குறைவில்லாமலும் எந்த ஒரு கீழ்த்தரமான நோக்கமில்லாமலும் செய்து அனைத்துவித பௌதீக பலன்நோக்குச்செயல்களை கைவிடுவாயாக. யாரொருவன் தனது உழைப்பின் பலன்களை அனுபவிக்க விரும்புகின்றானோ அவன் கருமியே.
ப.கீ 2.54. அர்ஜுனன் வினவினான்: எவர்களது மனமும் புத்தியும் இவ்வாறு நிலைபெற்றிருக்கின்றதோ அவர்களது நடத்தை எப்படி இருக்கும்? கேசவரே!
ப.கீ 2.55. முழுமுதற்கடவுள் கூறினார்: எவர்களெல்லாம் தங்களது (புலன் இன்பத்திற்கான) ஆசைகளை முழுமையாக துறக்கின்றார்களோ மேலும் அவர்களது மனம் தன்னில் மட்டுமே திருப்தியடைகின்றதோ, பார்த்தனே, அவர்கள் தூய்மையான உணர்வில் இருப்பதாக கருதப்படுகின்றார்கள்.
ப.கீ 2.56, .57. கட்டுண்ட-பந்தப்பட்ட உயிர்வாழி-ஜீவாத்மா ஜடவுடலை பெற்றிருக்கும்வரை பௌதிக வாழ்க்கையின் இருமைகளான மகிழ்ச்சி மற்றும் துக்கம், நல்லது மற்றும் கெட்டது, வெற்றி மற்றும் தோல்வி முதலியவற்றை நிச்சயமாக அனுபவித்தே தீரவேண்டும் (அவனது முற்செயல்களின் வினைகளின் காரணத்தினால்). இத்தகைய இருமைகளால் பாதிக்கப்படாமல் எவர்களெல்லாம் அவற்றை புகழாமலும் இகழாமலும் இருக்கின்றார்களோ, அவர்கள் உன்னதஞானத்தில் திடமாக நிலைபெற்றிருப்பதாக கருதப்படுகின்றார்கள்.
ப.கீ 2.58. ஆமை தனது அங்கங்களை தனது கூட்டிற்குள் இழுத்துக்கொள்வது போல யாரொருவர் தனது புலன்களை அதனின் பொருட்களிலிருந்து அகற்றிக்கொள்கின்றாரோ, அவர் உன்னத-உணர்வில் நிலைபெற்றிருப்பதாக கருதப்படுகின்றார்.
- ஒருவன் தனது புலன் இன்பத்திற்காக செய்யப்படும் செயல்களான மாமிசம் உண்ணுதல், மது அருந்துதல், கள்ளத்தனமாக உறவுகொள்தல் (அதாவது திருமண வாழ்விற்கு புறம்பாக உறவுகொள்தல்), மற்றும் சூதாடுதல் (அதாவது சுலபவருமானம்) இவைகளை மிகவும் அருவருக்கத்தக்க பாவச்செயல்களாக ஸ்ரீமத் பாகவதத்தில் மிகத்தெளிவாக குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது. [குறிப்பு: இவைகளில் சுலபவருமானம் மிகவும் மோசமானதாக கருதப்படுகின்றது, அது (விரைவிலோ அல்லது வருங்கலத்திலோ) இதர மூன்று பாவச்செயல்களையும் கொண்டுவரக்கூடியதாகும்].
ப.கீ 2.70. எவ்வாறு என்றும்-நிறைந்த நிலைத்த-சமுத்திரத்தில் ஆறுகள் இடைவிடாமல் கலந்தாலும் பாதிக்கப்படுவதில்லையோ அதேபோல் யாரொருவர் இடைவிடாமலெழும் ஆசைகளினால் பாதிக்கப்படாமல் இருக்கின்றாரோ (இவைகள் முற்செயல்களின் வினைகளின் காரணத்தினால் உருவாகின்றன), அவர் மட்டுமே சமாதானத்தை அடயமுடுயும்; இவைகளை திருப்திப்படுத்த முயல்பவருக்கோ அல்ல.
ப.கீ 2.71, 72 [யாரொருவன் (புலனின்பத்திற்கான) அனைத்து ஆசைகளையும் துறந்து] உரிமையாளன் மற்றும் பொய்யகங்காரம் என்னும் உணர்வைத்துறந்து வாழ்கின்றானோ, அவன் மட்டுமே உண்மையான சமாதானத்தை பெறமுடியும். ஒருவன் இவ்வாறு இறப்பின் போது கூட நிலைபெற்றாலும் கடவுளின் திருநாட்டையடைவான்.
5
முக்கிய ஸ்லோகங்கள்:
நான் பரமபுருஷர் ஆகையால் இம்மூவுலகங்களிலும் விதிக்கப்பட்ட கடமைகள் என்று எனக்கு எதுவுமில்லை, பார்த்தனே, நான் அடைய வேண்டியவையோ அல்லது எனக்கு வேண்டியவையோ எதுவுமில்லை – ஆயினும், நான் எனது விதிக்கப்பட்ட கடமைகளில் கவனமாக ஈடுபடுகின்றேன். (ப.கீ 3.22.)
அர்ஜுனன் வினவினான்: வார்ஷ்நேயரே! ஒருவன் விருப்பமின்றியும் கூட பாவக்காரியங்களை செய்யப்பலவந்தமாக தூண்டப்படுவதற்கு உண்மையில் என்ன காரணம்? (ப.கீ 3.36.)
முழுமுதற்கடவுள் கூறினார்: அர்ஜுனனே, நிச்சயமாக, இதற்கு காமமே காரணம், இது முற்செயல்களின் வினைகளினால் கிடைக்கப்பெற்ற ரஜோ குணத்தினால் பெறப்பட்டதாகும். காமம் (அனைத்தையும் விழுங்கக்கூடிய) ஒரு மிகப்பெரிய விரோதியாகும், காலப்போக்கில் இது கோபமாக உருவெடுக்கின்றது. இதனால், பரத-ரிஷபனே, வாழ்கையின் ஆரம்பத்திலேயே புலன்களை கட்டுப்படுத்துவதன் மூலம் பாவத்தின் பெரும் சின்னமான இக்காமத்தை அடக்குவாயாக மற்றும் இவ்வாறு நீ ஞானத்தையும், தன்னுணர்வையும் அழிக்கும் இவ்விரோதியை அழிப்பாயாக. (ப.கீ. 3.37, 41.)
அர்ஜுனனே, உன்னை அனைத்து பாவிகளிலும் பெரும் பாவியாக கருதப்பட்டாலும் கூட தெய்வீக-ஞானமெனும் படகில் நீ நிலைபெற்றால் உலகாய்ந்த-வாழ்க்கையெனும் பெருங்கடலை கடக்க இயியலும். எவ்வாறு பிரகாசமாக கொழுந்துவிட்டெரியும் நெருப்பு விறகை எரித்து சாம்பலாக்குகின்றதோ, அதேபோல் தெய்வீக ஞானமெனும் நெருப்பானது ஒருவரின் முற்செயல்களின் வினைகளை எரித்து சாம்பலாக்குகின்றது. (ப.கீ. 4.36, 37)
சுய தியாகச்செயல் (ஒருவனது தொழில் ரூபத்தில்), தானம் (ஒருவனது ஆஸ்ரமம் ரூபத்தில்) மற்றும் ஆன்மீக-தவம் (ஒருவனது சாதனா ரூபத்தில்) இவைகளை ஒருபோதும் துறக்கக்கூடாது, தியாகச்செயல்கள், தானம் மற்றும் ஆன்மீக-தவம் இவைகள் சாது மகாத்மாக்களையும் தூய்மைபடுத்துகின்றது, ஆனால், இவைகளை எந்தவொரு பலன்களையும் எதிர்பார்க்காமல் ஒரு கடமையாக செய்யவேண்டும், பார்த்தனே. இதுவே எனது இறுதியான தீர்ப்பாகும். (ப.கீ. 18.5,6)
- சுயம் முழுமுதற்கடவுளே மேலே குறிப்பிடுவதைபோல (இதுவே அவரின் இறுதியான தீர்ப்பாகும்), இதுவே சம்பூர்ண பகவத்கீதையின் சாராம்சமாகும்.
முழுமுதற்கடவுள் கூறினார்: பார்த்தனே, நீ எனது அறிவுரைகளை ஒன்றியமனதுடன் கேட்டாயா? உனது அஞ்ஞானம் இப்பொழுது அகன்றதா? தனஞ்செயனே! (ப.கீ. 18.72.)
அர்ஜுனன் கூறினான்: அச்சுதரே! இப்பொழுது எனது மோகம் அகன்றுவிட்டது. உங்களது கருணையினால் நான் மீண்டும் எனது நினைவை திரும்பப்பெற்றேன். இப்பொழுது நான் திடமாக நிலைபெற்று எல்லா சந்தேகங்களிலிருந்தும் விடுபட்டு தங்களது வழிகாட்டுதலின்படி செயல்படத்தயாராகவுள்ளேன். (ப.கீ. 18.73.)
யோகேஷ்வரர் (கிருஷ்ணர், முழுமுதற்கடவுள்) எங்கிருந்தாலும், தனுர்-தரன் (அர்ஜுனன், தூய பக்தன்) எங்கிருந்தாலும், அங்கு நிச்சயமாக செல்வம், வெற்றி, அசாதாரண வலிமை, மனவுறுதி மற்றும் நீதியுமிருக்கும் (ப.கீ. 18.78)
6
முடிவுரை: (ப.கீ. 18.5-6 இன் படி)
ஒருவனுடைய விதிக்கப்பட்ட கடமைகள் பலவாக இருந்தாலும் கூட அவைகளை மூன்று வகையாக வகைப்படுத்தப்படலாம்.
- தொழில் சார்ந்த விதிக்கப்பட்ட கடமைகள் (வர்ணம்).
- பிராமணர், சத்ரியர், வைசியர், அல்லது சூத்திரர். [ நவீன கலாச்சாரத்தின்படி மருத்துவர், பொறியாளர், உழவர், ஆசிரியர், நிர்வாகி, போர்வீரர், வக்கீல், தொழிலாளி, முதலியன].
- குடும்பம் சார்ந்த விதிக்கப்பட்ட கடமைகள் (ஆஸ்ரமம்)
- தனது பெற்றோர், குழந்தைகள், மாமனார்-மாமியார் மற்றும் பிறர் (உதாரணமாக புனிதாத்மாக்கள், பரஸ்பரசார்ந்த உயிரினங்கள் அதாவது எல்லா உயிரினங்கள், முதலியன) இதை சார்ந்த விதிக்கப்பட்ட கடமைகள். [குறிப்பு: பக்தித்தொண்டானது சடங்கு சார்ந்த செயல்களின் ஒரு தொகுப்பு அல்ல; அது ஒரு பொறுப்புமிக்க செயலாகும் (அது உடல் மற்றும் சுயம் இவ்விரண்டின் மூலமாக இயற்றப்படுகின்றது அதாவது உடல் விதிக்கப்பட்ட கடமைகளைப்புரிவதில் ஈடுபடவேண்டும் அதே சமையத்தில் சுயம் கடவுள்-அன்பில் மூழ்கவேண்டும்).]
- ஆன்மீக-தவம் சார்ந்த விதிக்கப்பட்ட கடமைகள் (சாதனா).
- ஒருவரின் உணர்வுநிலைகேற்ப அவருடைய சாதனாவின் தலம் வேறுபடும்: விராட்- ரூபம், சாயுஜ்யம், சாலோக்கியம், சார்ஷ்டி, சாரூப்யம், சாமீப்யம், சாந்தம், தாஸ்யம், சக்யம், வாத்ஸல்யம், ஷ்ருங்காரம் மற்றும் ஷ்ருங்கார-ஔதார்யம். [தற்போதைய யுகத்திற்கு (கலியுகத்திற்கு) அனைவருக்கும் மிக எளிதான மற்றும் சுலபமான சாதனாயென்பது முழுமுதற்கடவுளின் புனித நாமத்தை ஒன்று சேர்ந்து பாடுவதேயாகும் (விருந்தாவன வாசிகளைப்போல அளவற்ற பற்றுதலுடன்).]
ஒருவன் இம்மூன்று வகையான விதிக்கப்பட்ட கடமைகளை எந்த ஒரு கவனக்குறைவில்லாமலும் மற்றும் எந்த ஒரு கீழ்த்தரமான நோக்கமில்லாமலும் (பரமபுருஷ பகவானை மையப்படுத்தி) செய்யும்போது அவன் பக்தித்தொண்டில் இருப்பதாக கருதப்படுகின்றான். இறுதியில், அவனின் பக்தித்தொண்டு முதிர்ச்சியடைந்து கடவுள்-அன்பில் மூழ்கும்போது அவன் தூய பக்தித்தொண்டில் இருப்பதாக கருதப்படுகின்றான். (இவற்றைப்பற்றி ஸ்ரீ சைதன்ய சரிதாம்ருதத்தில் மிக விரிவாக விவரிக்கப்பட்டுள்ளது).
ஸ்ரீ சைதன்ய சரிதாம்ருதம் மத்திய லீலை (128,129) கூறுகின்றது,
சாது-சங்க நாம-கீர்த்தன பாகவத-ஷ்ரவன
மதுரா-வாச ஸ்ரீமூர்திர ஷ்ரத்தாய சேவனா
சகல-சாதனா ஷ்ரேஷ்த ஏய் பஞ்ச அங்க
கிருஷ்ண-பிரேம ஜன்மாய ஏய் பஞ்சேர அல்ப சங்க
பக்தித்தொண்டின் இவ்வைந்து முக்கிய அங்கங்களை விருந்தாவன வாசிகளைப்போல கிருஷ்ணருடன் அளவற்ற பற்றுதலுடன் பின்வரும் ஏதாவது ஒரு உறவில் அதாவது ஷ்ருங்காரம், வாத்ஸல்யம், சக்யம் அல்லது தாஸ்யத்தில் செய்யப்படும்போது, ஒருவன் நிச்சயமாக இப்பிறப்பிலேயே உடல்சார்ந்த வாழ்கையைக்கடந்து கிருஷ்ணரின் தூய அன்பை அடையமுடியும். இதுவே ஸ்ரீ சைதன்ய சரிதாம்ருதத்தின் சாரமாகும். (ஆதிலீலை 3.11)
7
ஹரே கிருஷ்ண ஹரே கிருஷ்ண கிருஷ்ண கிருஷ்ண ஹரே ஹரே
ஹரே ராம ஹரே ராம ராம ராம ஹரே ஹரே